Hou je van felle kleuren in je tuin, dan is strobloem een plant naar je hart. Deze flamboyante Aussie is bovendien ook nog eens makkelijk in de omgang.
Verzorging Strobloem
- De strobloem staat graag in losse, voedzame grond.
- Zijn standplaats mag half schaduw zijn, maar een strobloem kan ook in de volle zon.
- Geef liever niet te veel water, want de strobloem kan slecht tegen een voetbad.
- Staat je strobloem in rijke aarde, dan is extra plantenvoeding niet nodig.
Kleuren en vormen
Heel bijzonder: de bloemen van de strobloem (Xerochrysum bracteatum) knisperen als papier, ook als ze nog helemaal fris en fruitig zijn. De plant heeft lancetvormige, puntige bladeren en volle, rijke bloemen in roze, rood, geel, paars, wit en oranje. De strobloem is een wat kruidachtige beauty uit de asterfamilie. Hij doet het goed in de volle grond, in bakken en potten. Afhankelijk van de soort wordt de plant tussen de 25-50 cm hoog.
De felle kleuren trekken vlinders, bijen en vogels aan.
Herkomst
De strobloem is inheems in Australië waar de plant zich vrijwel overal kan handhaven, tot en met woestijnachtige grond toe. Het enige waar hij niet tegen kan is vorst. De soort waar jouw tuinbloeier van afstamt, is rond 1850 in Duitsland ontstaan uit Australische stekken. De plant bloeit het uitbundigst van juni tot en met september en gaat ermee door tot de eerste nachtvorst. Bonus: de felle kleuren trekken vlinders, bijen en vogels aan.
Symboliek
- De strobloem was een van de biologische schatten die Napoleons vrouw Joséphine de Beauharnais verzamelde in haar beroemde tuin bij Château de Malmaison.
- De Latijnse naam bracteatum is afgeleid van de 'bractea' en slaat op de schutbladeren die vaak ten onrechte voor bloemblaadjes worden aangezien. De echte bloemetjes zijn piepklein en zitten op het hartje.
